Historia BMW

Czasy II wojny światowej

Niemiecka inwazja na Polskę i inne, powiązane z tym, działania wojenne oznaczały, że rząd niemiecki zlecił przedsiębiorstwom wytwarzanie uzbrojenia. Franz Josef Popp patrzył ze sceptycyzmem, gdy produkcja przesuwała się coraz bardziej w stronę silników lotniczych. Popp wiedział, że skupiając się wyłącznie na czynnościach przygotowujących armię do wojny, firma uzależni się od pojedynczego źródła dochodów. Chociaż branża ta była korzystna finansowo, to jednak wiązało to się z mocnym uzależnieniem od decyzji podejmowanych przez reżim narodowosocjalistyczny. W czerwcu 1940 r. Franz Josef Popp napisał do prezesa rady nadzorczej, Emila Georga von Staussa, wyjaśniając, że sytuacja mogłaby "zagrozić istnieniu BMW AG w przypadku, gdyby produkcja silników byłaby z jakiegokolwiek sposobu zahamowana"[3]. Ważna strategicznie pozycja BMW przy uzbrajaniu sił powietrznych doprowadziła do wzrostu ilości wymagań i większej ingerencji ze strony agencji wojskowych i politycznych, które w wyniku tego ograniczyły możliwość niezależnych przedsięwzięć inwestycyjnych. Osłabiło to pozycję zarządu grupy BMW i ograniczyło wpływ Franza Josefa Poppa, który do tamtego czasu przewodził niezależnie i w sposób autokratyczny.


Motocykl BMW R 75

Najpierw BMW musiało skoncentrować się na opracowaniu i produkcji silników lotniczych chłodzonych powietrzem. Prace te powierzono BMW Flugmotorenbau GmbH. Oprócz silników lotniczych BMW produkowało ciężkie motocykle z doczepianym "koszem" tzw. "Wehrmachtsgespanne", od 1935 model R 12, a od 1941 R 75. Poza tym w latach 1938-1940 produkowano wojskowy samochód BMW 325. Model ten musiał być tworzony jako tzw. lekka jednostka pasażerska, na podstawie konstrukcji o daleko idącej identyczności ze Stoewerem i Hanomagiem, według wytycznych Wehrmachtu. Na początku 1942 r. rząd wymusił całkowite przeniesienie produkcji motocykli do Eisenach, tak żeby główna fabryka w Monachium mogła zająć się wyłącznie silnikami. BMW produkowało szeroką gamę silników dla Luftwaffe, z których najważniejszym był podwójny silnik gwiazdowy BMW 801, osiągający moc do 1467 kW (2000 KM). Montowano go między innymi w Focke-Wulf Fw 190. Do 1945 r. wyprodukowano ponad 30.000 różnych silników lotniczych. Firma badała też silniki odrzutowe BMW 003 i bronie rakietowe.

Podwójny silnik gwiazdowy BMW 801

Samolot odrzutowy Heinkel He 162 napędzany silnikiem BMW 003 1 października 1940 organ wykonawczy reżimu ogłosił swoje statuty, według których wszystkie filie musiały przekazać w pełni swoje zyski odpowiadającej firmie matce, czyli w tym przypadku BMW AG. Rozwój w sektorze silników lotniczych i inne przedsięwzięcia wymagały istotnych zastrzyków kapitału. Większość z tych funduszy przekazano bezpośrednio Flugmotorenbau GmbH. Do 1944 r. całkowity kapitał BMW AG wzrósł stopniowo do 100 milionów marek niemieckich. Ponadto w okresie od grudnia 1940 do lutego 1944 firma uległa restrukturyzacji, polegającej na tworzeniu szczegółowej księgowości na poziomie spółek podległych, jak i głównej spółki. Od połowy 1941 r. zatrudniano także obcokrajowców, aby zaspokoić braki siły roboczej i podtrzymać produkcję. Do 1944 r. pracowali wszędzie, ogólnie stanowiąc 40% do 50% załogi BMW, która w tym czasie wynosiła 50.000 osób. Posiadali status albo więźnia, albo pracownika przymusowego. Dla przykładu do wykonywania silników lotniczych wykorzystywało się prawie wyłącznie robotników przymusowych, którzy byli zakwaterowani w Obozie Zewnętrznym Allach (znane także jako Osiedle Ludwigsfeld) Obozu koncentracyjnego Dachau.
Na końcu wojny, zakłady BMW AG zostały skonfiskowane przez wojska alianckie. Oczywiście zaprzestano produkcji uzbrojenia.

Samolot odrzutowy Heinkel He 162 napędzany silnikiem BMW 003

Powrót do strony głównej